Yeter’ ki düþme. Yeter ki düþme, seni ayaklar altýna alan çok olur Dönüp’ de hiç kimse, bakmaz yüzüne, Dost olsa gören, O bile bir anda ortadan kaybolur.
Yeter’ ki düþme. Düþersen ne halin sorulur ne de senin hatýrýn Aklýna gelir de, eski dost sandýklarýn, Ýþte o zaman bir anda bakmýþsýn Sýkýlýverir canýn.
Yeter’ ki, düþme. Düþenin bu devirde olmaz dostu, Etrafýnda,, Dost görmek mi istiyorsun mutlaka giymen gerek postu, Postun yoksa dostun da olmaz, Arama etrafýnda dostu.
Yeter’ ki düþme. Kimse etrafýnda eskisi gibi dolaþmaz Yolda görse giderken Eskiden yerlere kadar eðilen yüzüne bile bakmaz. Durup da hal hatýrýný sormaz. Yeter ki düþme…
a.yüksel þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.