DERDÝMÝN KADRÝNÝ BÝLMEDÝM
Hastayým diyerek yýllarca gezdim;
Derdimin kadrini bilmedim dostlar.
Derdimin içinde dermaný sezdim;
Boþuna aðladým gülmedim dostlar.
Derdimin kadrini bilmedim dostlar!.
Kanýyor yaralar dert pâre pâre.
Yarým asýr oldu bulunmaz çare.
Dermanlar çaresiz kaldým biçare.
Eyüp’ten bir ders de almadým dostlar
Derdimin kadrini bilmedim dostlar!.
Lokman kapýsýna vardým oturdum;
“Yok mudur bu derde çareniz?” sordum.
Beyhude gezindim, aradým durdum.
Ne yaptýysam þifa bulmadým dostlar.
Derdimin kadrini bilmedim dostlar!.
Nihayet lütfunda dermaný buldum.
Þükredip halime dertten kurtuldum.
Mazhar oldum sýrra kendime geldim.
Sabredip de gamý silmedim dostlar.
Derdimin kadrini bilmedim dostlar!.
Hülvani der dertsiz kul bulamadým.
Topraktan gayrý da çul bulamadým.
Ölümden baþka bir yol bulamadým.
Haktan baþka kapý çalmadým dostlar.
Derdimin kadrini bilmedim dostlar!.
Hülvani BAÞTUÐ.
28/08/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.