KÜSTÜM
Susturdum kalbimin bütün arzularýný,
Kalmadý artýk eski duygularým.
O’nda býraktým bütün yarýnlarýmý,
Çýrýlçýplak ortada kaldý umutlarým.
Gülmüyor yüzüm ,
Tebessüme küstüm.!!
Hiç bir neþem kalmadý,
Bir bir tükettim.
Anlam taþýmýyor artýk gecem,gündüzüm.
Vazomdaki çiçekler de soldu.
Söktüm kökünden bütün gülleri,
Lalelere de küstüm.!!
Bu günlerde her yeri sis kaplamýþ !
Anlam taþýmýyor artýk,
Ne aðacýn yeþili, ne uçan kuþlar,
Her þey anlamýný yitirmiþ.
Her yaným keder,her yaným hüzün.
Sevdanýn tadý yok,
Þarkýlar da üzgün..
Þarkýlara da küstüm.!!
Ömrümün mevsimini kýþa dayadým,
Mahzuna baðladým gözlerimi,
Yüreðimi haykýrýþlara kurdum,
Bana da küstüm.!!
Ermedi ,ermiyor iþte gönlümüz aþkta murada,
Gülmek nedir bilmedim þu dipsiz dünyada.
Her geçen eriyip gidiyorum yârdan uzaklarda.
Bakmýyor,görmüyor,iþitmiyor feryadýmý.
Ýnim inim inliyorum,
Anlamýyor halimi,anlamayacak ta..
Yâr duyarsýz..
Yâr’a da küstüm ..!!!
MEHMET ZAFER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.