Sustuðun kadar seviyorum seni, Adýn duamýn kimsesiz sabrý.. Öylesine yalnýz,öylesine kalabalýk. Bir cinayetin aranan suçlusu tenin. Ellerim ellerine müebbet hapsini kabullenirken- Öpmeye yüz tutmuþ acýlarýn tozlarýný savuruyordu yanaðýma kondurduðun o son buse. Anlatmak isteyip de,anlatamadýklarýn da buluyordum seni, Öyle gitmelerle doluyduk ki her þey, Her gidiþ birer kalýþtý sanki kalbim de. Oturduðum semt kalbin iken hala yaþadýðým þehrin sen olmasý, Ýçtiðim kahvenin gözlerinin, Ve yokluðun geçmek bilmeyen duvarda ki durmuþ saatim olmasý, Vazgeçilmez olduðunu anýmsatýyordu içimde ki sese. Bana susamýþlýðýnýn belirtisi tuttuðun özlem orucundan geliyordu. Ki;ben seni sevdiðimi hep dudaðýndan öpüyordum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eliff_Q Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.