Üstüme zimmetli acýlarým var ellerimde, Yarýný olmayan bir akþamýn sarsýntýsý ile irkilmekteyim- Kimdim? Neler düþünürken, neleri yaþýyordum kim bilir.. Uçsuz bucaksýz bir özlemin ilk kývýlcýmýydým. Yanýyordum.. Güneþi olmayan bir kýþýn sabahýnda yaðan kara inat Bir kar tanesinin burnuma konmasý kadar sevimli aslýnda, Yazamadýðým cümlelerin isyaný kadar acý, Ya da seni sevmenin verdiði huzur kadar karýþýk.. Bilmiyorum.. Belki de bilmenin sorumluluðundan kaçýyorum, Ne dersen de ! Hiç yoktan beni sev böyle.. Gözlerinin coðrafyasýnda kendimi arýyorken seni bulmam gibi..
Hiç yoktan özle beni öyle.. Teninin tenime deðen o apaçýk ama namahrem büyüsünde..
Hiç yoktan diyorum,hiç yoktan hisset seni düþündüðümü.. Ellerimin ellerinde ki sýcaklýðýný düþünerek..
Elif YýLmaz 09.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eliff_Q Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.