MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yürek İstemeyince Menzile Varılmaz
Selahattin YETGİN

Yürek İstemeyince Menzile Varılmaz




Önce, kendi patikalarýmýzdan yuvarlanmalýyýz s/öze geçerken
Aþka yürürken ve ölümsüzlüðü gökyüzünden bir duaca dilerken
Gözlerimizin derinliklerindeki o bayram coþkularýný çýkarmalýyýz
Maðrur bir yakarý gibi sarýlýp en soylu sevinçlerimizin içerisinden
Acýnýn sureti olacaksa eðer, yakmalýyýz ateþleri baþka bir kuytuda
Adýna nevruz denmese de, avuçlamalýyýz ateþi ta göðsünden
Hangi kokuyu seçsem, aþka yürümeli yar teninin mahreminden
Hangi sözü dönmemecesine uzaklara uðurlasam, sana ulaþmalý
Senden önce buralardan geçmiþ rüzgârlarý bir dizeye yerleþtirsem
Ve ruhunun eskimiþ bütün yaralarýna aþkla, sevgiyle bastýrsam
Harfler sýralanmayý unutsa, imbat yaðmurunca dizlerine düþsem
Alev olup, yeni bir çýðlýk gibi aþka aþina gül teninde saklansam…

Biraz senden, biraz benden gidiþlerin sultanîyegâh daðlarýdýr hayat
Yitirdiðimiz onca deðerler, sularda aradýðýmýz bütün kalabalýk düþler
Eksenini aþmýþ, hedefini þaþýrmýþ bir menzilin en doyumsuz eseridir
Ateþi bulan da, yakan da, söndüren de insanoðludur gül bakýþlým
Bunun için meydanlarda zincirsiz yaðmalanmýþlýklarýn isyan türküleri var
Bunun içindir yürekleri asýrlardýr hýrpalar o susturulamayan haykýrýlar…

Tutunsan yamalýklý, hýrpalanmýþ bir çocuk gibi þimdi sen dizlerime, aðlarým
Ýpeklere þiir yazar asýrlardýr bu adam, üþüyen gönlünü yine aþkla örter
Arýnýn bala tutkunluðundan, böceðin ipliðe olan aþinalýðýndan dil döker
Karýncanýn kör bir koloninin içerisinde aþký aramasýndan dem vurur
Dýþarýda kalmýþ bütün öfkelerin serenadýnda kalan sen, gece olunca
Kutusuna dönmek istemeyen bir prenses olur, aþka yorulursun…

Postacýlarýn yürek eskileridir gönderilmemiþ mektuplar
Kimi kýrgýn, kimi argýn daðýtýr beyaz düþleri sahibine
Ýki ayrý fotoðraftýr mektup, kalabalýk sokaklarda okunmaz
Bir yer aralýðýndan bakmaktýr yaþamak hayata
Nefes almayýnca dil susar, yaþadým sayýlmaz
Aþk gönül iþidir, yürek istemeyince menzile varýlmaz…

Ýçinin yaðmurlarýný dök hadi topraða
Sevmek gülü dikeniyle avuçlamaktýr, anlasana
Öyle bir þey sür ki dudaðýna, þarkýlar kanasýn
Söylediðin her nakarat aþk olup ruhunun atýþlarýna sarýlsýn
Rüzgârýn aralýðýna býrak sevda kokulu saçlarýný
Omzundan aþaðý en sakin limanlarýn tuzlarý aksýn
Günlerin hazin külüdür aþka yürümek, bir gül ol giderken
Gövdenin kalibresinden sýyrýlarak yüreðini masallar bürüsün
Güle güle gül bakýþlý sevda/m, adýn sonsuza dek aþk kalsýn…

Selahattin YETGÝN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.