KÜSLÜK.!

Bu gün iki satýr yazayým dedim,
Kalem kâðýrda küs kâðýrt kaleme.
Barýþtýrýp bir yol bulayým dedim,
Hatýr gönüle küs gönül hatýra.!

Ýkiside hatýr matýr bilmedi,
Bu kul bir türlü söz geçiremedi.
Yar ile hasbi-hal eyleyemedi,
Kelam diline küs dil’se kelama.!

Ýçimde biriken hasret dað gibi,
Yusuf’un düþtüðü kuyunun dibi.
Yazmamaya mahküm etti edib’i,
Ýlham þaire küs þair ilhama.!

Aralarý pek yok þu üç beþ gündür,
Sanmayýn vuslata erdiði gündür.
Þair yazmaz ise öldüðü gündür.
Zaman vuslata küs vuslat zamana.!

Bilenler bilirler kim kime küser,
Þarap içilir mi olmadan Kevser.
Kevser yar tadýdýr öyle muteber,
Þarap Kevser’e küs kevser þaraba.!

Þarap özü Cennet gülünden alýr,
Bu kul içmiþ tadý damakta kalýr.
Damaktaki aþka sýdk-la sarýlýr,
Bu kul harama küs haram bu kul’a.!

Kul TÝRYAKÝ içtim kevser þarabý,
Aþk sarhoþluðunun oldum erbabý.
Yar Cennetim emniyetli sübabý,
Bül bül yad ele küs yad el bülbüle.!

25 Aðustos 2013
00.47
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: