BU AKŞAM BİR GARİP HALLERDEYİM

Ömrümün daðdaðasý sevdan,
Her günüm yokluðunda meþekkat,
Yine gönülsüz göçleri yaþar gönlüm.
Uçsuz bucaksýz çöllere.
Lotus kokulu saçlarýn düþer aklýma.
Ne vardýðým bir menzilim var.
Ne kaldýðým bir mekan….

Bakýþlarýmýn düþtüðü yorgun þehir,
Her doðan güneþe borçluyum artýk,
Yokluðun kucaklamýþ bütün sokaklarý,
Yine fersiz yanar sokak lambalarý.
Ýliklerime kadar iþlemiþ bir hasret,
Ne vuslata gücüm var,
Ne yüreðimde hasrete derman….

Aðrýyan sol yaným yine ince sýzýlarda,
Kýrk ikindiler bitmiþ yüreðimde.
Tükenen gücüme bakýyorum mecalsizce,
Halimi sorma sorarsan bana;
Ýç güveyisinden hallice.
Ne bakabiliyorum ileriye,
Ne de adýmlarým bir ayak önde.

Karma karýþýk hallerim,
Offf! sorma bana ne haldeyim,
Ankara kadar yorgun bedenim,
Bir o kadar da bezginlerdeyim.
Dar sokaklar gibi ruhum,
Birbirine geçmiþ düþüncelerdeyim,
Bu akþam bir garip hallerdeyim…

DUDU BAYRAM EYEOÐLU


Sosyal Medyada Paylaşın: