BENİ KAYBETTİN
Zamansýz saklanýr bakýþlarýn.
Sönen ýþýklarla birlikte söner gözlerinin feri.
Ýrili ufaklý hüzünlere yoldaþ edersin tüm umutlarýný,
Aðlama!
Gözünden düþen her damlada ben varým bu gece.
Hýçkýrma!
Her hýçkýrýk bir kez daha kýrar belimi kor ateþe dönünce…
Hani?
Yeþil Bursa’nýn mübarek mekânlarý gibiydi hislerim.
Bir varmýþ, bir yokmuþ masallarý gibiydi bende mutluluk.
Bir yudum kadehte mutluluða kapanan gözlerim,
Bir türlü sarhoþ olmayan gönlüm ve sarhoþ numarasý yapar ruhum.
Yalan!
Varlýðýmda mutlu deðildin, yokluðumda mutsuz olma.
Söyleme!
Sustuðum günlerin anýsýna çýðlýk atmak üzereyken susturma…
Ben bütün baðýþýklýðýmý baðýþladým aþk denen bir hastalýða,
Ben bile þaþýrdým bu hastalýða yakalandýðýma.
Þimdi mutluluktan coþarken her hücrem,
Ýlaç!
Ýlaç diye gelmediðim kapýlarýný kapat,
Her gece!
Her gece ben ben diye bir feryat at.
Kaybettin!
Beni sonsuza dek kaybettin ve kayýp diyarlarda býrak….
DUDU BAYRAM EYEOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.