GİDİYORUM...

Yaþanýlasý deðil bazen hayat
Güneþi görünce gözlerimi kapatýyorum
Görmeyeyim bir ýþýk dahi
Yaþamayayým artýk ki bu kadar çok ölmeyeyim
Bir kere ölmeliyim
Rüzgar hafif hafif yanaklarýma deðiyor
Elimin tersiyle itiyorum

Ellerim ýslak,gözlerim ýslak
Ipýslak bir yalnýzlýk benimkisi
Kalbim kýrýk,hayallerim kýrýk
Ve kýrýk bir aþk öyküsü benimkisi
Bir kaosta kaybolurken sorularým
Dönüp bakmýyorum hiçbirine
Yüreðim acýyor
Aldýrmýyorum
Gözlerim yanýyor
Susturmuyorum kendimi

Sonbahar acý acý esiyor
Kör kuyulara mahkum bir aþk öyküsü
Karanlýklarda bulunamýyor
Bulunsa da kimse anlamýyor
Yüreðim acýyor
Beden ayrýlýklara hazýrlanýyor
Gidiþler yakýna deðil
Sevilen herkesten daha uzaða
Oraya
O kimsenin anlamadýðý aþkýma sahip çýkmaya
Ve oraya herkesin kaçtýðý son uykuyu
Uyuyarak beklemeye
Gidiyorum
Sen gelsen de ben gidiyorum…

Sosyal Medyada Paylaşın: