MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
sonsuza dek yaşlanmak
obsidyen
sonsuza dek yaşlanmak
su seviyesindeki otlarýn
arasýndan
bakarken dünyaya
yeþil yemyeþil
körfez serinliðinde
yorgun gözler
küçük kabarcýklarý
beyazýn ardýnda saklý
sanki milyonlarca yýldýz gibi
dönerek götürür
bataklýk sýrnaþýklarý
gece ve bir baykuþu ormana
gün yine duvarlarýný örüyor
ak tuðlalardan
içlerdeki boþluða
dünyanýn bilinen tüm viraneleri
þimdi benimdir
haydi yaþlanalým usulca
benimle büyüyen aðaçlar gibi
hiç kýskanmadan
versin meyvelerini
unutmadan
döksün yapraðýný yine
her eylülde
mum yakan çocuklar gibi
yumruk sýkýp
ateþte böcek arayan
taze bakýþlarda erisin benden bir þeyler
göl olsun
tabak diplerine
pastel boyalar
her kalem ucunda
rengarenk sayfalar
kokusu
dokusu
tat ve renkleriyle
benim bir karým vardý
üç kýzým
ve bir iþim
bir derenin kenarýnda
yürür giderdik
sonbaharýn o engin günlerine
25.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Ormanda tek başına...
genç yaşta ölmek
Kaçak...
Kızlarıma vasiyetimdir...
yıkık dökük, virane bir kulübe...
kardan adam
kankardeşi
kaptan-ı derya
kahvaltı rüyâsı
Zifiri karanlıkta bir meczup...