Vakitsiz geçen sonbahardý adým Ne yapraklar döküldü tenimden, Ne yaðmurlarda ýslandým ben. Kararmýþ saatler gibi Doðduðum topraktan uzakta Ben yerimde saymakta, Boðaz kýyýsýnda Deniz kýzgýn, Dalgalar coþmakta...
Bir hesaptýr tutturuyorum Doðdum doðalý kaç akþam vurdu kýyýya, Kaç gün bozdu onu þafakta Yeþil bir filizken daha Kuruduk eski dostlar gibi defter arasýnda, Kaldýk ömrümün rüzgarýyla Döküldü yaprak bir bir ayaklarýma Ezildi bahar,gönlümün kýyýlarýnda Doðduðum topraktan uzakta Ben yerimde saymakta...
Uyansam ne gam sabahlarýnda Ömrün son güneþi gece ömrün sýrdaþý Belkide vakitsiz bi þiir kanýyordu Bulutlarýn ardýndan. Eyvallah’ýný çekmiþ , Rahmet diliyordu... EYVALLAH!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülden Demirkoparan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.