dýþýmdaki kabuklar ne kadar sert görünsede... inanma
bakma
sanki baþka þey düþünüyormuþum gibi
kaçýrýþýma gözlerimi
aldanma en vurdum duymaz hallerime
hepsi birer maske
yürekten seviyorum seni
sensizliðe kahkahalarla güldüðüme
.....köþe kapmaca oynadýðýma hayatla
engelleri ip atlar gibi zýplayarak
geçtiðime...
ve sakýn yorulmadý sanma
tükenmeden seviyorum seni
geceleri gözlerine deðil de
...yýldýzlara dalýp kaldýðýma bakma
saçlarýna tesbih yapýp zümrütleri
ve kelimeleri boðazýma misina
bakma iþte sustuðuma
gülüþüne susayarak
...caným deyiþine hasret
(oysa ne çok kýzardým baþkalarýna her söylediðinde)
ben þimdi özleyerek seviyorum seni
sýrtlandýðým yükün hafif olduðunu sanma
bakma
isyansýz ve dimdik adýmlarýma
sabýr ile seviyorum seni
iþte ben
yürekten, tükenmeden, özleyerek
ve sabrederek
öleceðim güne dek seviyorum seni...
seviyorum seni..