Boşluğa asılı durma sanatı.

Darbe sonrasý açýða alýnmýþ aþklar Ltd Þti...

" Ýstanbul’un en dandik hastanelerinin birinde ,Morga doðru uzanýp giden koridorun
objektiflerden uzak bir köþesine konulmuþ o yangýn alarmýnýn sessizliðiyle seviyorum seni.
Ama sen Hiç kurtulma umudun olmasa da, Tamamen eðlence olsun diye bile kýrarsýn beni..."

Hadi tevekkeli bütün kýrýlmalarý bütün olamayýþýma ver.
Keza Öylesine düþmandýn ki bana.
Yüreðinin yüreðimle olan isim benzerliðini dahi kabullenemeyip
yeni isimler türetiyordun
Üstelik yüreðinde toprak bütünlüðüm oldukça kritik bir döneme girmiþti
Ýçimdeki isyaný mazur gör ! yüreðime en yakýþan yönetim biçimidir Aþk,
Baþka cumhuriyet bilmem
"-Aþk Sana Layýktýr, Layýk Kalacak."gibi hayli solcu sloganlar atarak
barikatlar kuruyorum kalbinin kapýsýna.
Evet dönem oldukça kritikti.
-ki bu durumun kritik analizini yapmak yine bana düþmüþtü
"- Bölünerek çoðalacaðý mýzý sanýyorduk, eksildiðimizle kaldýk.."




Birisinden Seni Tamamlamasýný bekliyorsan.Önce Kýrýlmayý göze alacaksýn...



Evet hayli yürek sancýlý bir döneme denk gelmiþti benden gidiþin
Aklýmýn Bütün Sýðýnaklarý yerle bir olmuþ,Yürek kalelerim iþgal edilmiþti
Yaktýðým Sigaralar dumanlarýný bulut bulut ciðerlerime Atýyordu Sis Bombasý Babýnda
Ve içimde dýþarý çýkma yasaðý ilan ediliyordu gecenin bir vaktinde
Damarlarýmda tam bir kaos ortamý hakimdi.
Bir tek gülümseyiþim direniyordu bu ayrýlýk Faþizmine
Her gün tamda Bu vakitler, Hüzünlerim le kol kola girip,
Demokrasiden bi haber ülkemin en büyük demokrasi caddesine
bir protesto yürüyüþü düzenliyordu.
Ah Gülümseyiþim, Seni en çokta o özlüyordu

Seninde Baþýna geldi mi bilmem...
Seninde yüreðinde böylesine Büyük darbeler yaþandý mý ?
Her gece zor bela girdiðin o tatlý uykunun koynundan
Postal Sesleriyle uyandýn mý ?
Yada bir ayrýlýðýn resmi geçit törenine þahit oldun mu hiç?
Sorma ben daha öncede yaþamýþtým bu felaketi
keza bu Benden ilk gidiþin deðildi.
ilk defa kirpiklerini alnýma silah gibi dayayýp, Hoþça kallarýn tetiðini çekmiyordun yani
Alýþkýndý Yüreðim bir Ülkenin yasýný tutmaya.
" Her yürek biraz Denizdir,sýrtlarken bu yükü omuzlarýna..." demiþtim sana.
Evet, sevdalanmayý Denizlerden öðrenmiþtik. Bilgin olsun isterim,
Darbeler beni korkutuyor sanma...

-Sokaða çýkmanýn yasak olduðu bir ülkede
Girecek bir evi olmayan sokak çocuklarýnýn yüzlerindeki telaþla seviyordum seni
Sense oturmuþ pencere kýyýsýnda, Elinde çay ve Sigara.
Dikkatle izliyorsun yüreðimden geçen panzerleri...

Evet sýradan bir darbe bile beþ yýl geriye götürüyordu her ülkeyi.
Peki ya kalbim ! bu kadar darbe’den sonra nasýl baþarabiliyor hala sevmeyi ?

Güngör Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın: