Geceler
Dalýmda ki son yaprak hazan olup düþerken
Asi bir nehir gibi doldu gitti geceler
Tükenen duygulara sessizliði döþerken
Ayaz gülleri gibi soldu gitti geceler.
Gönlümün otaðýndan yýldýzlara bakarken
Hasretin ummanýnda özlemleri yakarken
Firari sevdalarý sonsuzluða týkarken
Paslý bir hançer gibi deldi gitti geceler.
Umudun karasýný þiir þiir içerken
Yaþamýn yarasýný hece hece biçerken
Terketti sevdalarý ay ýþýðý göçerken
Bütün rüyalarýmý çaldý gitti geceler.
Çölleþen umutlarým þu sinemi döverken
Acýlar usul usul yüreðimi severken
Hazan bahçemde bile çiçeklerim överken
Yarama tuzu basýp güldü gitti geceler.
Zaman bahçelerimi hayalinle süslerken
Sevgi topraklarýmý hasretinle beslerken
Yüce daðlar misali mutluluðum yaslarken
Þu gönlümde ne varsa sildi gitti geceler.
Aþkla özleme dair ödetti hep fatura
Yüreðimden giderken býraktý bin hatýra
Acý, hasret, figanla yazarken her satýra
Sineme zifirini saldý gitti geceler.
Yüksel Beyocaktan]
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.