Duyduðumda içindeki sessiz çýðlýðýn Kulaklarý yýrtan sesini Hissettim o derin acýný Kendime kýzdým sonra Hiçbir þey yapamadýðým için Ve üzgünüm kelimesi anlatamazdý Hissettiðim uçurumu
Sustum… Kaçarcasýna uzaklaþtým Bulunduðum kalabalýktan Yanýndan Her zamanki yere Beni koþulsuz kabul eden Deniz kýyýsýna Yosun tutmuþ kayanýn üstüne
Ayný yer Ayný… Umutla acýnýn birleþtiði Ýçime akýyordu o an Islak bir þeyler Adýný koymaya korktuðum Boðazýmda düðümler Sanki cam kýrýklarý Acýyor Acýtýyor…
Ve sen Ve yaþadýklarýn Yaþadýklarýmýz Siyah bir sancýydý Þimdi yüreðimde Direniyordum Kendimce Evrene Olup bitenlere Tüm acýlara…
Deniz gülümseyerek Köpük köpük süt mavi sularýný Gönderdi avuçlarýma Ve Sanki Dalgalardan beyaz bir gemi Usulca Kucaklamak istercesine çekti içine Bir el tuttu elimi Gitmiþti dalgalardan gemim Küstüm denize Ve her þeye…
Gülsüm öztomurcuk 7 temmuz 2009/ 21.06 manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
maviege Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.