Hayat insana birçok yalaný öðretebilir ama birçok yalan insana hayatý öðretemez sevgilim sana merhaba mektuplarýný geride býraktým bu gece sana elveda mektuplarý ise hiç yazýlmayacak bu köhne atmosferde
dýþarýdan izliyoruz bizimle öpüþmek için sýraya girmiþ erkekler ve kadýnlar dýþarýdan izliyoruz, öptüðüm kadýnlar utangaç öptüðün adamlar bir çöl kanyonunda akbaba sürüsü hepsini saygýyla anýyoruz defalarca bize kalmayý öðrettikleri için yani her defasýnda oracýkta, yani arkalarýnda gitgide kalarak ufalan iki nokta
o eksik bir nokta var ya sevgilim o hep eksik bir nokta hepsi o kadardý diyebileceðimiz kimliði belirsiz nokta bize benzemeye çalýþan, nefes veren oksijen sebebi bir akvaryumun dýþýnda
II
YAÞAMAK DÝYORUZ ÇOKÇA
II
dedim ki lunaparklar þehir ýþýklarýna benzettiðimiz yolculuklar her tepenin arkasýnda deniz var sanmýþlýðýmýz mavinin yokluk kapasitesi , o insancýl yanlarýmýz
belki de bir bayram arifesinde yeni ve temiz kýyafetlerin karþýsýnda uyuyakaldýk birlikte hiç birlikte, adýmýzý hiçlik koyduk þiirlerle
III
farzet ki ellerin ceplerinde karlý kaldýrýmlarda yürürken fark ettin üþümeyi insanoðlunu hiç tanýmadýn daha önce devrimlere savaþlara þahit olmuþ o tarihi saraylarýn önlerinden geçmedin aþkla tanýþmadýn, çocuklar doðurmadýn bu kirli dünyaya adýn anne olmadý bir gecekonduda
çiçekleri beklemedin pencere önlerinde çiçek kadar deðerli sözleri ya da sevmenin emeðiyle beyazlamadý saçlarýn tabiatýn unutulmuþ, hor görülen, doðurgan, besleyen yaný olarak sadece sustun en çok da bir kadýna yakýþýrdý bu susmalar yüzyýllardýr üstünde bahçeler, köprüler, kargaþalar, yangýnlar, açlýk, ölüm konuþtu sen sustun, en çok da bir kadýna yakýþýrdý bu aðýr yükler bu dinsizlik, bu dilsizlik sen sustun
IIII
bütün teoriler Tanrýdan artakalanlardý maceralarýn ise kavimlerin yok etme duygusu olarak anýldý her kara parçasýný keþfetmeye yok ederken kendisini insanlýk sevgilim, dostum, yalnýzdaþým senden öðrendiklerimizle aç kaldýk seni güneþe ve ay’a emanet ediyorum doðumlarý bilinçaltýmda yetersiz kalan bir uzay boþluðunda sesini her zaman anýmsayacaðým þafakta ve yýldýzlara bakarken
II
Yaþasýn deðildin hiç, Yaþatsýn insanlýk
II
...
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noyan Safi Sel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.