Bana bir gece ver aðlamak için Al yýka fincandaki kederlerimi Mavi bulutlarý hayalimden attým Kapandým sislerin yalnýzlýðýna Ey yüreðimdeki korku girdabý Kara gecenin þövalyesi Yalnýzlýðýn efendisi sana geldim Ýþte ben yine yalnýzým Sýðýnaðýmsýn bir oda ver Karanlýklarýndan olsun Ne mehtap ne mavi gökyüzü neyime Fýrsat geçmiþken eline Burdayým boð beni karanlýklarýnda Ey yalnýzlýk boð beni Yakýndan korkarým senin uzaktan severim Kaçýþýn kendine çeker beni Arayýþýn dondurur yerimde mýh gibi Çakýlýyým duvara acý çekerim Caným senin için nelere katlanmaz ki Soðukluðun alevdir nefretin baþtan çýkarýr Kaçýþýn baðlar küçümsemen tahrik eder Kim sevmez ki seni yalnýzlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.