Yeni fotoðraflarýný gördüm dün
Yüzün yýllara inat, deðiþmemiþ hiç…
Bir elbise giymiþsin,
Eteði yerde
Kollarý kýsa…
Beyaz…
Ve balkondasýn
Çok ama
Çok güzelsin hala!
Bir elin belinde, diðeri önde
Mevsim yaz…
Dudaklarýnda yine
O muzip, o alaycý gülümseme
Gözlerin kýsýk
Gamzen belirgin
Sol omzuna düþen,
Saçlarýn ayný
Ve yine rüzgârlý
Bilirsin
‘Kýzýla boyat’ derdim hep
‘Sana en çok, kýzýl yaraþýr’
Fotoðraflarýn diyor ki
Yanýlmamýþým…
Sonra
Kadýnlýðýn, sana ne çok yakýþacaðýný düþlüyorum
Hanýmlýðýný…
Çocuklarýma analýðýný…
Aðulu bir isyan yayýlýyor bedenime
Söz geçiremiyorum beynime…
Sen ki Kadir!
Sen ki Muktedir!
Sen ki Ulu,
Ey! Büyük Ýlahi…
Bu, yüreðinden kovuluþ neden?
Kulluðundan mý silersin, bu günahsýz kulu?
Ulu, ey! Zavallý kalemim, ulu…
Haykýrýþlar taþýyamaz
Ona can veren,
Dil, dudak ve soluðu…
Uyu, ey! Ruhum, sen de uyu…
‘Aþk’ denilen þey;
Kör bir kuyu…
***
Ve…
Bir bulut kümesi çörekleniyor gözlerimin önüne
Kalbim, demir mengeneler arasýnda sýkýþýyor
Ruhumu bedenimden sýyýrýyor çelik parmaklar
Gözbebeklerim aðrýyor…
Fotoðraflarýn buðulu…
Bakamýyorum daha fazla…
Sonra…
Sonra, kýzým geliyor aklýma
Aþk’ým… Özüm… Ýki gözüm…
Ardýndan karým!
Saadet’im…
Caným… Son limaným…
Huzuru gözlerinde bulduðum mabedim…
Ezelim ve ebedim…
Yazamayacaðým daha fazla…
Gözlerim acýyor
Sayfalar ýslak…
Ali ASAFOÐULLARI