sen hangi vadinin yaðmur kaçaðý gözlerdesin arýyorum seni bulamayacaðým seslere düþüyorsun kanatlý bir düþle kavrýyorum yitik iklimlerini yaðmurlar geçiyor kaldýrým ýslaðý kelimelerden yorgunum aslýnda sensizlik kimsesizlik dallara deðen nemli gözlerin ýsýrýyor sana uyandýrdýðým aþký ama sen yoksun.....
hangi trenin yolculuk saatindesin kývrýmlý ay ýþýklarý düþüyor raylara bakýyorum tüm yolcular sen ve kýyamet düþüyor o an geceye....
düþ gülünde saklýyorum adýndaki harfleri aradýðým sensin biliyorum kaybolmuþ bir mavisin ve renkler kayboluyor birer birer...
rýhtýma yazýlan bir yazýda arýyorum seni sol tarafta irili ufaklý þarap kýrmýzýsý insanlar saðýmda alkol kokulu yalnýzlýk sen yitik sevdalý hasret ve yoksun içimde bomboþ bir kibir aðlamak kadar isimsiz deniz sen yoksun ve sensizlik kimsesizlik.....................
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.