ben sadece fotoðraflar eskir sanýrdým meðer anlar da eskirmiþ ya da eksilirmiþ zamanla... bugün senin doðum günün lakin küskünüm gelsem ben/ gelmesem sen azalýrdýn kiþi kendine kýlýç çekmez çekse bile deþemez belki de bu en sahtekar yanýdýr insanýn
anla iþte yok gücüm ne gelmeye/ne deþmeye
dile kolay tam yirmi sene ayný ahýra koþan iki hovarda... sahi hangi fasýldan sonraki fasýla savurdu bizi buralara... ne vakit sustuk dostluðu da muhabbeti tost eyledik hayatýn çarklarýna...
paylaþmayý yoktan öðrenmiþtik oysa bir ekmeði bölüþen/her yokluða göðüs geren korkmazdý elbet vardan insandý /insanlýktý var ile yokun üstünde olan
ama ekmeðe benzemiyormuþ hayat ve kendine bölünemiyormuþ insan ne yapsa/ne etse kurtulamýyormuþ yalnýzlýktan...
bilsen kaç vakti harcamýþtýk sen akitlerle boðuþurken ki ben beceremezdim kýrýk dökük düþlerimdi hep kumbaramda biriken -ve bir çoðu senden-
þimdi ne senin/ ne benim birikimim satýn alamaz o anlarý yeniden
adam olayým isterdin ya bir türlü atlayamadým adamlýkla insanlýk arasýndaki o incecik ipten sýrf dostun kalabilmek ve hep yanýnda olabilmek için bir cambaz gibi/sürekli o ipin üstünde yürüdüm ben -belki de yorgunluðum ve yokluðum bu sebepten-
hülasa/hiç adam olamadým hatta hiç bir halt da olamadým aslýnda hep þiþelerin dibinden baktým hayata belki sýrf bu sebepten gözümde büyüyor hayta
laf aramýzda ben hala / kýrýklarýmdan özene bezene kumdan kaleler yapýp ellerimle aþký yerleþtiriyorum içine ve her seferinde ilk dalgada o bozamadan daha /yýkýp geçiyorum bir tekmede dalgada bir kahkaha o bile gülmekten kýrýlýyor bu salaklýðýma belki de bu salaklýðým engel adamlýðýma
demem o ki dostum/ iyi ki doðdun iyi ki oldun da ben olmadýðýnla yoðruldum bilirim devran kazananlarýn olsun varsýn benim de kaybetmek olsun harcým
Gülþen Destanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Destanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.