ışığı beklemek

mutlu olanlarýn sesinden ve alkýþ tutanlardan
ve þairler kucak kucak ateþ taþýrdý Mustafa abi kendi iç yangýnlarýndan
hani hüznü temiz adamlar yeni çekilmiþti daraðacýna
hani adalet kalabalýðýn deðil vicdanýn sesiydi ya bir zaman...
iþte bir zamandan geride kalandý aydýnlýk
önümüzde çetin bir sonbahar
hanidir göðsümüzden son güneþler damlýyor topraða
hanidir "hasmýný bil" diyorum, "dik dur Mustafa abi..."
daha çok var çünkü ilkbahara

gün gelir bulur bizi suya yazýlan adlarýmýz
dünya küçük Mustafa abi, kaybolmayýz
elbet bu rüzgara da katlanýrýz...

yaþamak bir maðlubiyet þiiri gibidir Mustafa abi
kaybetmenin çekingen sesinden alýr kafiyesini

yeni çocuklar çýkar yaþamaya aydýnlýk sokaklardan
yeni çocuklar bulur kuytularda silinmiþ ayak izlerimizi
durmaz dünya þüphesiz , döner tabiatý nispetince
açýlýr yaralarý güneþ ülkesinin,
kabuk baðlar ardýndan upuzun bir gece

durmayýz elbet,
henüz ölmemiþ adamlarýn göðsüne ekeriz bembeyaz çiçekleri
durmayýz elbet,
henüz ölmemiþ kadýnlarýn göðsünden biçeriz rengarenk ümitleri
uçsuz mevzilerden kopup gelir süvariler düþman üstüne
zafere deðilse de, hücum ederler arzýn kadim keþmekeþine
yelesi dalga dalga yiðit mi yiðit atlar üstünde


Sosyal Medyada Paylaşın: