Bir ömre serzeniş

"Bir kitaba baþlarken þair, öldürürmüþ binlerce kitabý..."

Sýrf bu sözümün hatýrýna bile sayfalarca sevebilirdim seni.
Her harfin arasýna gizli bir cümle koyarak.
Çünkü; Benim yazdýðým ve yazabileceðim en güzel kitap senin ismin di
Sarý , saman , hüzün kokulu kaðýtlara
Seni yazdým ve sen görmedin..
Ve ben öldürdüm içimde sana çýkmayan ne kadar cümle varsa.
Hissetmeni istedim,bir çýðlýðýn içine gizlenmiþ o ufacýk susmalarý
Ve bu susmalarýn etrafýný çevreleyen kristal hüzünleri
Evet yüzüme yakýþan en doðal hüzün senin Yüzün’dendi
Senin yüzündendi ,kalbimin orta yerinde ki
o eþine az rastlanan tanýmsýz sýzý.

Anýmsýyor musun ? "Bana bir þeyler yaz..." derdin hep en olmadýk zamanlarda
En olmadýk zamanlarda kitap olmak isterdin yüreðimde
Ýþte en çok o zamanlarda Þair olmak isterdim
okkalý kelimeler üfürmek isterdim kaðýtlarýn boþ boþ bakan yüzlerine.
Ama bir türlü uygun harfleri seçip heybemden
uygun boþluklara koyamazdým.
Hem bilirsin adam asmaca oyunlarýnda bile beceremezdim
Doðru Kelimeleri bulmayý. Boþluklar hep boþluk olarak kalýrdý
ve hep asýlan ben olurdum gözlerinin içine baka baka
O ilmeði boynuma ilk ben geçirirdim.

Evet beceriksizdim seni yazmak hususunda
Senin dýþýnda kalan her þey için onlarca cümle kuran ben
seni sevmek adýna hiç bir cümle inþa edemiyorum.
Belkide bunun sebebi içimdeki yerindi.
O kadar sessiz yerindey din ki kalbimin
O kadar sýcak ve korkak. Anlatacak olsam bitecekmiþ sin gibi geliyor
anlatacak olsam sýrrý açýða çýkacak diye korkuyorum içimdeki
sen gezegeninin.

Belkide buda Tanrýsal bir kuvvetti.Buda yüreklerimizin bedenlerimize
uyguladýðý kontrolsüz þiddetti. buda seni sevmenin sakin ama en hiddetli
yöntemiydi. Sahiden seninde aklýn(ý) alýyor mu , benim aklýmý aldýðý gibi
sessizlik ?



Bugünlerde haddinden fazla Sen’im ve haddinden fazla senin.
Bu var olmak için yok olmayý seçmek gibi çýlgýnca bir þey.
Anlatýlmasý, Açýða vurulmasý gereken o týlsýmlý þeyin
dilin ucuna kadar gelip tekrar gitmesi gibi acýmasýz bir þey.
Yüksek tansiyonlarý mýzýn üzerinden kendi yarattýðýmýz o boþluða düþerken
Gözyaþý torbalarýmýza tutunmaya çalýþmak kadar anlamsýz.
Yeni doðmuþ bir bebeðin kulaðýna eðilip
" Yaþamak için acele et, bir gün mutlaka öleceksin.."
demek kadar zamansýz...


lütfen kýzma bana, seni susarak seviyorum diye...


Belki de hikayemizin kýsaca özeti bu cümleydi.
Ýzleyicilerin almasý gereken tek mesaj.
Þair burada ne demek istemiþ sorusunun saçmalýðýyla.
Ýlk okul defterlerinin köþelerine çizilmiþ o mütevazi kalpler
Henüz ortasýndan ok geçmemiþ Aþklarýmýz.
Ve tabii yaa... kurullarda tartýþýlan o serseriliðimiz
tekmelenmeye müsait kýçlarýmýz.
Ve saklambaç tadýndaki ayrýlýklar.
on’a kadar sayacaðým ve geçecek dediðimiz
fakat O’na kadar saydýðýmýzda tekrar hatýrladýðýmýz
platin kokulu acýlarýmýz.
Diþlerimizi sarartan nikotin. bizden önce sararmýþ umudumuz.
Her þey kadar, Herkes kadar terk edilmiþliði miz.
Hepsi özetiydi
hikayemizin...

Evet seninle yeni bir kitaba baþlamýþtým ben
içimin ayak iz’siz gri kaldýrýmlarýnda.
Yolun hemen karþýsýnda þehirleþme baþlamadan bin yýl önce inþaa edilmiþ
çivileri sökülmüþ. Tahta bir kulübe gibiydi varlýðým.
Ki özellikle rica etmiþtim Tanrýdan üzerime not düþmesini.
O kapkara puntolarla.
" Lütfen fazla yaslanmayýn,
Çivileri sökülmüþtür hayallerimin, yýkýlabilir"

En çok beni sev demiþtim sana. Kendin den bile çok hatta.
Çünkü buna senden daha çok ihtiyacým var.
Bir anne þefkatiyle de deðil , Tanrýsal bir gözle bak bana.
Öyle sahiplen. Beni el deðmemiþ bir yöntemle sev.
Çünkü bir gün mutlaka yýkýlacak, Çivileri sökülmüþ o köhne ev...


"Sana bu mektubu senin yüreðinden yazýyorum..."

Bugünlerde yüreðimin kýyýlarýna vuran en güzel söz sanýrým bu
Senin yüreðinde olup senin için bir þeyler yapabilme arzusu
Bir annenin karnýndaki bebeðini doyurma isteði kadar kutsal
þair olsam inan bu durumdan çok faydalanýrdým.
Anlatýrdým içinde bulunduðum bu
Ýronik durumu. bol betimlemeli düþler sunardým sana.
Ama olmadý...
Sustum ve gittin

Söyleyeceklerim bu kadar...


Güngör Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın: