Nazsız

saçlarýndan gelen kokuyla
gittiðim anýdan dönemiyorum
yanýmda artýk kendi yokluðum
kendimi kendimde bulamýyorum...

gündüz oyunlarýyla koþtuðun
dudaðýmda kalan kirpiklerini aç
bana son defa verdiðin sözü
unuttuðunu nasýl,soramýyorum...

hýþýrtýsýyla ilk yýldýzýn uykulu
kýpýrtýlý,ilk ýþýðýyla günün düþün
düþün yollarýn bitmeyeceðini sonsuz
nazsýz ve yapayalnýz kalacaðýný birgün...

uzaklar da uzar mý son gölgelerde
akþam kokularýyla týnýsýz yorgunlukta
yankýsý da solan bu ben miyim küçüðüm
sessiz yolculuklara bu aðýr sürgün...





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: