En çok çocuklarýn gözlerini sevdim; içimde mâsumiyetin huzurunu yaþattýðý için.
En çok dinmeyecek sanýlan fýrtýnalarý sevdim; hayatýn bir imtihan olduðunu, sabýrla mücadele etmem gerektiðini öðrettiði için.
En çok fýrýndan yeni çýkmýþ ekmeðin kokusunu sevdim; saðlýðým için teþekkür etmeyi hatýrlattýðý için.
En çok geceleri sevdim; günümü nasýl geçirdiðimi deðerlendirme imkâný verdiði için.
En çok insanlarýn sýkýntýlarýný dinlemeyi sevdim; insanlarýn þefkat ihtiyaçlarýna cevap verebildiðim için.
En çok hayatýmdaki eksiklikleri sevdim; her þeye sahip olmanýn, insaný ne kadar mutsuz ettiðini bildiðim için.
En çok arkadaþlarýmla geçirdiðim zamanlarý sevdim; içten bir sohbetin, tüm gönül aðrýlarýna iyi geldiðini bildiðim için.
En çok sevdiklerimin ellerini tutmayý sevdim; avucuma koyduðum yüreðime dokunduklarý için.
En çok sabahýn erken saatlerinde çalan saatimin sesini sevdim; Rabbim, daha iyi bir insan olmam için bir fýrsat daha verdiði için.
En çok sevmekten ve sevilmekten korkmayan insanlarý sevdim; sevginin Rahman’dan geldiðini bildikleri için.
En çok uzaklýklarý sevdim; hasretler sevgileri pekiþtirdiði için.
En çok biten güzel bir þey için üzülmek yerine, yaþandýðý için sevinmeyi sevdim; çatýmdan uçan mutluluk kuþunun her eve sýrayla uðramasý gerektiðini bildiðim için…
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuba sulukcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.