Menevişli şafaklar
Z/amansýz bir uyku mahmurluðuna
sarýlýyor bedenim
hiçliðin esaretindeyken yýlgýnlýklarým
toprak alýyor gözlerimi
ayný kalem ucu darbeleriyle çizilmiþ
insan karikatürleri
kollarý çöp,bacaklarý çöp gözleri karanlýklarda
cin çarpmalarý
hezeyanlarým
topraktan süzülüyorlar
,üþüþüyorlar gecelerime
istila edilen ruhum can hiraþ bir çabada
konuþabilseydin bir konuþsaydýn
meneviþli þafaklarýn türküsünü
söylerdin
kimsesizlik kokan saçlarýma
sakla beni
Saç örgülerinin beliklerine
yarýna erdiremediðim hayallarimle
uyut beni
korkuyorum,insan müsveddelerinden
korkuyorum anne.....
gecenin en arsýz yýldýzlarýndan
mavi þehrin son ýþýklarýna
yýldýz tozlarý sepeliyorum
karanlýklar istila etmesin ruhumu
bilirsin ufacýk bir kýzkende saklanýrdým
karanlýklardan
pamuk prenses masallarýna
annem
yüreðinde narým...
bu þehrin ýþýklarý alýmlý bir fahiþenin
aþýðýna sunduðu vaatler kadar cazip
lakin tehlikeli
acýmasýz bir tanrýnýn merhametince
riya dolu..
Aðustos’ta
denizde oynaþan yakamozlarda
martýlar aþk seranat ’ýnda kýyýya vuruyor
yüreðimin martýlarýda ölüyor
aþklarda yalanmýþ anlamsýz onca yeminler
ah annem...
neden beni durdurmadýn
kýrlangýcýn eylül göçlerine takýldý yüreðim
eylül göçlerinde zulüme düþtüm
,yaðmur yüreðinden aktým
meçhul yýllara
belkide onun için bu küskünlüðün!!
durup durup sineni yaralamalarýn
yaralarýmdan sýzan kan damlalarýný
Serçe
gözyaþlarýnla dua’larýnla
öp annem
anla ’ki ben þair ruhumla kýr çiçekleriniÝ kuþlarý
aþký sevdim
aþký vurula vurula yaþadým
yar elinden ölmeyide bildim
!
aðlama yeter
her gün taze bir umuttur
yaralý ruhlarýmýza
meneviþli þafaklarýn türküsünü söyle
doðacak ilk ýþýklara
anne......
...hani masallarýmýýz vardý
inandýðýmýz
anlat bana ,anlat
aðlama
sus annem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.