iki de bir ölmek

gün sokaklara taþarken
dün geceden sýzmýþ kadýnlarýn
uyuþan ellerinde kaybolur
bira mayasýnýn kokusu
mürekkebi donmuþ kalemler
yýkýlmýþ evlere benzer artýk
manasýný yitirdiði andýr sözün
sokaklar ayazda sonsuzluk düþü
at iþte adýmlarýn kuþ kanadý

hayata açýlan pencere
taþa tutulunca dost tarafýndan
zelzeleye alýþmýþ saksýdan
küs menekþe yere düþtü
yaþamak biraz da denge iþi
oysa þimdi ipin üstündeyim iþte
hayallerimden uzak durun
çünkü oynaþýrken oyunu bozan
iki deliden biridir ölmek

bazen aþk savaþmayý da istemez
kaybolur gider kalabalýklara
sazendeler kaplar yollarý sayende
yaðmur yaðar her toz çamura döner
týrnaklarým yüzümün sana dönük yanýný
ayrýlýk toplasan kýrk kat kirli çamaþýr
toplamasan her gece üstüne biner
kapýmý çalma kadýn deprem sabahýdýr
duyduðum her sesten ürküyorum





Sosyal Medyada Paylaşın: