AH(LAR)

Ah ýssýz kimsesiz okyanuslar,
Siz bile kayalara çarpýp,
Hýrçýn bir çýðlýk,
Belki de öfkeli bir intikam alýrken,
Biz susmaya mahkum medcezirler yaþayan zavallýlar...

Yarým yamalak yaralýlar,
Kýrýk börçük duygular,
Savruk bölük anýlar,
Ah çekeriz; kimimiz susarak, kimimiz aðlayarak...

Bu ahlar ,ah ahlar, ahlar ahlar...
Kimi ya(h)lar, kimi ahlar,
Zalimin aynasý cebinde,
Ne bakar, ne atar...

Zevk-u Sefa içinde yalnýzlar,
Hiç eksiði yokken huzur arayanlar,
Ah alan, ah edenler,
Zýt kutuplar degil bunlar!
Artiyla eksiler...




Sosyal Medyada Paylaşın: