SENDE SAAT SEKİZ OLMAK
Ben sabahlarda sevdim seni
Saat sekiz olur pencereme koþardým
Nefesimle buðularýný silerdim camlarýn
Tak tuk diyen ayak seslerin dolardý kulaklarýma
Günaydýn ömrüm diyen gözlerini
Ellerimle selamlardým penceremin arkasýndan
Tebessümün yayýlýrdý çehrenden çehreme
Akþama dek bende konaklardý gülümsemelerin
Bitmek bilmeyen geceler inerdi sensiz zamanlarda
Vakitleri kovalardým dünyamdan
Bitmesini isterdim bir anda gecelerin
Ardýndan tan yeri aðarsýn sabah gelsin derdim
Saat sekiz olsun yine
Ayak seslerin konsun kulaklarýma diye
Yelkovan ile akrebe emirler yaðdýrýrdým
Ve nihayet sekiz olurdu saat
Ýþte ben yine penceremdeyim
Camlarýmýn buðularý çözülmüþ
Saatim senin geçiþine ayarlý
Ellerim sana el sallayabilmek adýna tetikte
Ve geliyorsun geçiyorsun yüreðimin varoþlarýndan
Günaydýn ömrüm diyorsun ruhumun derinliklerine
Ardýndan yine sen gidiyorsun
Acýyor yüreðim
Ben kalýyorum
Ben kanýyorum…
18.07.13
Faruk ANBARCIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
FARUK ANBARCIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.