ÇANAKKALE GEÇİLMEZ

ÇANAKKALE GEÇÝLMEZ

Biz Çanakkale geçilmez demiþtik
Ýnatla, sabýrla.
Býyýðý yeni terlemiþ binlerce yiðit...
Bombalar üzerimize yaðmur gibi yaðarken
Kan kusan, can alan dev gemileriniz
Çanakkale boðazýndan geçerken
Biz haykýrýyorduk binlerce yürek
“Çanakkale Boðazý geçilmez” diyerek.

Kimsin sen acýmasýz düþman
Ne iþin var benim mübarek topraklarýmda
Bilir misin kimler yatar bu topraklarda.
Bilir misin sen tüm insanlarý seven Mevlana’yý
Bilir misin sen insan deðil
Hayvan bile incitmeyen
Gönüller sultaný Yunus Emre’yi
Bilir misin sen can dost Hacý Bektaþ’ý Veli’yi...
Çek o kirli çizmelerini aziz ecdadýmýn
Kabirleri üzerinden.
Bilir misin sen Osman Gazi’yi, Orhan Gazi’yi
Bilir misin sen Niðbolu fatihi Yýldýrým Beyazýd’ý
Bilir misin sen Ýstanbul’u fetheden
Bir yanda manevi fatih Eyyüp Sultan
Bir yanda Bizansýn surlarýný yýkan
Fatih Sultan Muhammed Han...

Çiðnetir miyiz zannettin ecdadýmýzýn kabirlerini
Aç kulaklarýný, dört aç gözlerini
Burasý Çanakkale, burasý geçilmez
And içmiþiz seni Çanakkaleye gömmeye
Git evine defol Avustralya’na defol Ýngiltere’ne...

Bilir misin sen 265 kiloluk mermiyi
Vinç bozulunca
Ya Allah deyip namluya tek baþýna süren
Seyyit Çavuþ ölmeden
Zanneder misin ki Çanakkale’yi geçersin
Bilir misin sen Conk Bayýrýný, Seddül Bahiri
Günlerce akar oluk oluk kanlarýmýz boðazdan
Ama bil ki burasý Çanakkale, burasý Anafartalar

Topraktan þehitlerin fýþkýrdýðýný görmez misin
Bu vatan için, bu topraklar için
Binlerce yiðidin bu din için
Þehitlik sýrasý beklediðini görmez misin

Siperlerden acý feryatlar yükselir
Bir bacaðý top mermisi ile parçalanmýþ
Bir asker baðýrýr
“Komutaným son üç mermim kaldý
Akýn akýn düþman geliyor üzerime
Ne emredersin ? ”
Komutan gür bir sesle haykýrýr
“Dayan Mehmet dayan Allah bizimledir
Dayan bak yardýma geliyor Melekler.”

Bomba sesleri, tüfek sesleri, silah sesleri
Hepsi birbirine karýþmýþ, ortalýk toz duman
Komutan baðýrýr “Mehmet evladým dayan
Hüseyin Onbaþý’ya söyle ; bir saate kadar,
Yardým geliyor, mermi, silah, yiyecek ve su geliyor”
Mehmet haykýrýr “Komutaným yiyecek ve su istemem,
Vatanýmýn kurtuluþu için tek bir
Mermi göndersinler yeter.”
“Tamam ” diye baðýrýr komutan.
“Bozma sen moralini
“Verme düþmana geçit, terk etme sakýn siperi.”

Aradan 2 saat, 3 saat, 4 saat geçer
Ne silahý gelir Mehmetçiðin ne mermisi,
Þiddetlenmiþtir artýk düþmanýn topu güllesi...

Oluk oluk kanlar akmaktadýr artýk
Ardýnda tam 250 bin Mehmetçik þehit...
Çanakkale Boðazý olmuþtur artýk düþmana da mezar
Komutan haykýrýr “Mehmet evladým kalk artýk
Bak zafer bizim, düþman döküldü denize.
Kurtuldu artýk ülkemiz, vatanýmýz, dinimiz.”
Veremedi cevap Mehmet komutanýn haykýrýþlarýna
Göremedi kafasýný kaldýrýp ta o muazzam zaferi

Komutan gider Mehmet’in olduðu sipere
Bakar ki Mehmet’in göðsünde büyük bir top mermisi
Kolu bir tarafta bacaðý bir tarafta
Parçalamýþtýr bütün bedenini
Kanlar içinde yatmaktadýr cansýz bedeni.

“Mehmeeet” diye haykýrýr komutan
Tüm boðaz yankýlanýr
“Hani bana söz vermiþtin Mehmet
Hani köyündeki derede balýk tutacaktýk,
Hani düðününe çaðýrýp, beraber halay çekecektik”
Hani Mehmet oðlun olacaktý
Benim adýmý verecektin
Hani oðlunun sünnetine beni de çaðýracaktýn
Hani Mehmet oðlunu benim ilçemde okutacaktýn
Hani söz vermiþtik zafere kadar ölmeyecektik
Hani düþman denize dökülünceye kadar
Dimdik ayakta kalacaktýk savacaktýk
Kalk be Mehmet beni böyle gözü yaþlý býrakma
Hadi Mehmet kalk niþanlýna ne derim ben
Kalk yiðidim anan seni bekliyor
Kalk Mehmet kalk vatan seni bekliyor
Kalk Mehmedim ay yýldýzlý bayraðým seni bekliyor
Kalk be yiðidim beni böyle boynu bükük býrakma
Kalk ve konuþ Mehmet konuþ…

Heyhat Mehmet’ten ne ses gelir ne soluk…
Kapaklanýr komutan Mehmet’in cansýz bedenine
Uzun bir zaman geçer, Conkbayýrýnda, Anafartalarda
Tekbir sesleri gelir, zafer türküleri söylenir
Ardýndan aðýtlar yükselir semaya yürekler yakan…




Çanakkale içinde bir uzun selvi
Kimimiz niþanlý kimimiz evli…

Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni...”

Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni…

Bir süre sonra komutan kendine gelir, aðýr aðýr,
Oluk oluk kan akmýþtýr siperlere
Mehmet’in kopan bacaðýndan, parçalanan göðsünden...
Mehmet’in elinde bir resim, göðsünde bir kitap
Komutan resmi alýp bakar, niþanlýsýdýr Mehmet’in
Ve göðsünde bayraða sarýlmýþ Kur’an-ý Kerim

Bir de Mehmet’in siperin duvarýna
Kendi kanlarý ile yazdýðý birkaç kelime

“Komutaným haklýymýþsýn ölmeden önce Melekler geldi
Müjdeyi verdi...

Gerçekten inandým ki
Burasý Çanakkale
Burasý geçilmez...”

Tüm dünya bilsin ki…
Çanakkale geçilmez komutaným
ÇANAKKALELER geçilmez…


Faruk ANBARCIOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: