Zaman vagonlarýnda kaçak yaþýyorum biletsiz Takvimler öncesiz, günler nedensiz Özlemlerin eteðine tutunmuþ ruhumun eksikliði Kendi yolculuðunda Yanan bir mumun ýþýðý kendi haresine hapsolmuþ Sabýrla tükeniyor Zaman fýsýldýyor usulca Bekle.
Kayýp þehir ilmik ilmik öylesine iþlenmiþ ruhuma Bir yaným gece, bir yaným gündüz Bir yaným çöl, bir yaným köpük köpük Akdeniz Güne doðmamýþ özlemler Emanet yüreðimde derya deniz Mavi bir kuþ kanat çýrpýyor can evimde Tamamlanamamýþ ruhumun eksikliðinde Gülüyor zaman Bekle diyor Bekle.
Gece soluyor hüznünü olanca kiniyle Yaren olmuþ haince uykusuzluk Topraðýn sinesinde bir yudum umut Karasýnda yanýyor bin yýlýn esareti Gecenin infazýnda sarýlýyorum ay ýþýðýna.
Yýldýzlara çýkmak isterken rüzgarlara býrakýyorum hayallerimi Haykýrýyorum duran zamana Haydi diyorum Haydi ýlýk rüzgarlarda söyleþ benimle Mavilerin yerleþsin yürek kývrýmlarýna Sar yüreðimi, Haydi doldur ruhumun eksikliðini Ben sana gül/ü/ vereyim Sen bana bir tutam hayat ver.
Pusuyor zaman Susuyor zaman Gecenin gözleri ýslak Çýðlýðýnda kanýyor sabrýnýn yarasý Arafýn zirvesinde büyüyor Kendi eksikliðinde sönüyor Ruhumda ölüyor zaman.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.