BİR EFSANE BİR ŞİİR (TAŞ GELİN EFSANESİ) 2
Dosteli_
BİR EFSANE BİR ŞİİR (TAŞ GELİN EFSANESİ) 2
‘’ Topçam’ada çýktým baþý dumanlý
Eþkýya da yoluma çýkmýþ eli kanlý
Kurtar Allah’ým kurtar bu gelini
Katilde merhamet yok ben ise gamlý ‘’Efsaneden alýntý’’
--
Eþkiyanýn olmaz imiþ imaný
Hiç biri duymamýþ ahdý amaný
Satmýþ iffetini yazmýþ fermaný
Yaramazlarla eþ, tutar diyormuþ
Ne dese yararsýz dinlememiþler
Nice diller dökmüþ anlamamýþlar
Yalvarmýþ, yakarmýþ týnlamamýþlar
‘’Bu güzellik eþsiz beter diyormuþ’’
Allah’a yalvarmýþ caným al benim
Deðmesin yadeller pak kalsýn tenim
N’olur taþ olayým, ölsün bedenim
Çektiðim bu zulüm yeter diyormuþ
Avlunlar’la Akpýnar’ýn arasý
Kanar imiþ derler hala yarasý
Orada ilk önde, mertlik sýrasý
Namertler çamura batar demiþler
Al kanlý taþ gelin dillerde aðýt
Yetmez bu acýya, elbette kaðýt
Tene kan doluþmuþ, seviyle daðýt
O zaman yürekler atar demiþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.