D/okundum bir kez iþte gözlemin bahçesine Söylettim dudu dili özlemin lehçesine Sesimi duyan bülbül þakýyýp zor söyledi Oyalayýp dursa da sinemi zar eyledi.
Cakan olmaz olaydý neyine kandým bilmem Þakladým da kalbimi! Diyor yâr andým dilmem Bülbülle hasbi halim olmasa da pek hoþluk Sektenmiþ uðradýðým dolmasa da yek boþluk.
Terk edip gittiðini inan ki bilemedim Yazdým bozdum tahtayý! Kahrolsun silemedim Huysuz bülbül konumum kýyama durur yürek Buðulu saatler de bir canda kurur erek.
Ne dolaplar çevirip bir yoluna koymuþsun Ben bekleyip gözlerken el soluna doymuþsun Bülbül dile gelmiþken býrak dedi zalimi! Bilmem ki acýr mýydýn gelip görsen halimi?
Yasla deme baþýmý! Söyler bir daha dilim Bülbülü serbest býrak! Uzanmaz aha elim Dam ardý kutsiyete uzaktan bakmasaydýn Yanýk teslim bayraðým! Soluksuz yakmasaydýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.