Boran yeli vuslatým hiç durulmaz biçilen Ýzin kalan kadehten içtim sabaha kadar Ýhanet çýkmaz sokak el vurulmaz içilen S/özüm ikrar kusuyor içtim sabaha kadar.
Bu sefer de ben gittim öteledim yüreði Suçumu bilemedim canýmda durakmýþsýn Diyordun ya hep yettim! Ýteledim ereði Lekemi silemedim yanýmda burakmýþsýn.
Gül bülbülün derdinden ah ederken sabaha Diken yoz elzeminde ýsýrgan seni daðlar Hiç kimse uyarmadý naz giderken bin aha Hain þems batmaz oldu! Narýna beni baðlar.
Beþikte yerim var mý? Geç yüreðe sormaktan! Bir günaha bin ayýp zerresinde kalandým Maðmaladým sinemi her gün sana yormaktan Keremin yanýþýnda cümle nara b/ulandým.
Piþmaným içselimde bak paklanmýþ sözlüðe! Susuz kalan gökyüzü yaþýný bana sordu Olmadý mý suçlarýn? çýk saklanmýþ düzlüðe Yaðmur salan bulutlar baþýný yana burdu.
Sözlerim bölgelendi seni anmadým farzet Var git hayýrsýz yarim sormadýn da! Gittin de G/özlerim gölgelendi beni bulutum farzet Aksar dilde ki sözcük yormadýn da! Yittin de.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.