Yalanlara inandýk kurduðumuz düþlerde Bir de kendimize inandýk küçük oyunlardaki rollerde Ýhaneti içtik avuç avuç.
Damla damla gerçekler doldurmadý gönül havuzumuzu Kimi zaman yazýlan bir þiirdeki bir mýsraya saklandý Kimi zamanda alýnan bir nefeste canlandý Kimi zaman bir bakýþta kaybettik Kimi zamanda asla sahip olamayacaðýmýz bir düþte.
Dün rüya, yarýn hayaldir dedik Ömür dediðin nedir ki dedik Mutluluðu sýðdýrdýk bu güne, Düþler ülkesinde bir güne.
Oysa yalnýzdýk hep gönül kuyularýmýzda Ýçine girdiðimizde kaybolduðumuz Bizi gerçeðe götüren saklý bahçelerimizde Hatýralarýmýzýn yuvasý,günahlarýmýzýn mezarý Gizli mabedimizde Bir çocuk gibi gizlendiðimiz Sýkta olsa sobelendiðimiz.
Yalnýzdýk Yüreklerin derin kuytularýnda. Hiçbir þeyin bitmediði gecelerden, Her þeyin deðiþtiði sabahlara uyandýk, Sevgileri gizledik papatya kokulu düþlere Gökyüzünden düþen her damlanýn içine umutlarý sakladýk Sessizlik açan hüzünleri gül diye kokladýk.
Ve yalnýzlýk, kelimelerle yaþadý insanýn içinde. Kelimeler, yalnýzlýðý anlattý ve yalnýzlýðýn içinde Bir fincan çayla paylaþtýk yalnýzlýðýmýzý akþamlarý. Belki bir sanat müziði eþlik etti sessizliðimize.
Bir de aynayý hep baskalarina tuttuk Belki de bu yüzden kendimiz olmayý unuttuk Bilseydik bu kadar zor olduðunu. Aman verirmiydik bu yalnýzlýða Bilseydik yalnýzlýðýn böyle karanlýk, Bilseydik bu kadar dar olduðunu.
Þimdi yalnýzlýk aðaran günün, kararan gecesinde Kýzgýn kayalardan yansýyan aðustosun kor güneþinde O derin sessizlik, akþamlarýn gizeminde Yýllarca dolaþtýðým i mgelemin koyaklarýnda.
Bazen de yalnýzdýk nefesimizi tutup Okyanuslarýn dibinden çýkardýðýmýz incilerde Yalnýzdýk gönül ülkemizin buzdan þatosunda. Yalnýzdýk saklandýðýmýz çocuk yüreklerde.
Öyle ki ! O yüreðimiz okyanus týnýsý Dað esintileri kadar serin O yüreðimiz düþler kadar engin Arþa sýðmayacak kadar geniþ.
Yüksel Beyocaktan
//Akan su misali iþte hayat. Kuruyana dek.//
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.