Seni andým bu gün yine ömrümün çekim merkezi, Nasýl bir aþkla baðlandýðýmý anlattýkça þaþýrtýyorum herkesi, Öyle bir gönül var ki bende yürek dayanmaz böyle çilelere, Sen benimsin, biricik sevdamsýn, hayatýmýn yörüngesi.
Beni yaþayýp ta bir gün dahi anmamak eldemi desene bana, Seninle yaþadým ben her þeyi sen baðladýn beni hayata, Bir gün bile seni görememek korkusu yaþamak istemem, Bu deli gönle bunu gösterme ama olabileceðinide anlatsana.
Seninle olduðum zamanlarda bu dünyada yaþamýyor gibiyim, Yardým et bana unuttuðum deðerleri sayende dirilteyim, Sen ki lügattaki mutluluk kelimesinin tam olarak açýlýmýsýn, Ah be kanatsýz meleðim söyle bana daha senden ne isteyeyim.
Zafer Özcan-(01.08.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.