Zemheri zamanlardaki zeytin gözlü prensim, Ne olduðunu anlayamadan oldun nefesim, Gördüðüm andan itibaren daraldý göðüs kafesim, Sanki bir sevda masalý yaþýyordum o an.
Bir güneþ gibi doðdun karanlýk, ýssýz sokaklarýma, Lal olmuþ yüreðimi çözdün ses verdin dünyama, Limanýmdýn, ihtiyacým var ömrüme ömür katmana, Sanki bir sevda masalý yaþýyordum o an.
Bir fýrtýnaydý yaþanan geldin, geçtin, esip yýktýn, Bana kýrýk bir kalp, bir kaç tamamlanmamýþ söz býraktýn, Kýsa bir masal olsa da bil ki yüreðimi yaktýn, Anladým ki sevda masalý yaþayamayýz hiç bir an.
Zafer Özcan-(18.11.2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.