EY NEFSİM!

Ruh için bu dünya, sürgün diyârý
Gurbetten sýlaya, yönel ey nefsim!
Geçici þeylere, kulak asmadan
Fâniden Bâkî’ye, yönel ey nefsim!

Hâl dilinle/dilin, güzel olsun hep
Kurtarýr zannetme, ne sarýk ne kep
Kur’an baþtan sona, edeptir edep
Sen de o hayâya, yönel ey nefsim!

Doðrular ortada, yanlýþa gitme
Kel karga misâli, çöplükte ötme
Darlýkta/bollukta, sakýn terk etme
Her zaman duâya, yönel ey nefsim!

Gayret ettin, emeline ulaþtýn
Yerli yersiz, insanlarla dalaþtýn
Çokça yâdellerde, gezdin, dolaþtýn
Yeter Hak dâvâya, yönel ey nefsim!

Yarýn belli deðil, mâzi oldu dün
Kâbe’nin dýþýnda, yok ki baþka yön
Yol uzun; azýk az, sen kendine dön!
Hevâdan, Hüdâ’ya, yönel ey nefsim…!

09/08/’13
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: