YALNIZLIĞIM AŞKIM VE BEN
Vakit, bir akþamüstü...
Maviyle kýzýlýn dansýný seyrediyorum ufukta.
Benim, yine o düþünceli hâlim baþlamakta.
Senli yýllarýmý özlüyorum,
Ve rücû ediyorum acýlarýmý sana...
Geçmiþten kalan hesaplarý kapatma saatinde,
Baþlýyorum gecenin sayfalarýný karýþtýrmaya...
Biraz hüzün kokluyorum mürekkeplerin arasýnda,
Biraz da aþk...
Sen kokuyor bazen anýlarým,
Bazen de acýlarýmý sürüyorum bal dudaklarýma.
Acýtýyor, kanatýyor susuzluðunda çatlayan yaralarý.
Kabuk baðlamýþtýn ya, ondan diyorum...
Sonra bir ara veriyorum, ayraç koyup,
Kapatýyorum gönül defterimi.
Alýyorum parmak izleriyle süslü kalemimi,
Yazýyorum...
Þiir mi, hikâye mi, ne bulursam...
Adýnla baþlýyorum hep satýr baþlarýna,
Ve gül yüzünün sarhoþluðuyla,
Yalpalana yalpalana seni yazýyorum,
Satýr aralarýna...
Tam da cümle sonlarýnda, kararýyor odam.
Az geliyor yaktýðým mum ýþýklarý.
Cümlelerim hep yarým yamalak,
Kala kalýyor en hassas yerinde,
Bir türlü bitmiyor bu hikâye.
Kim bilir, belki de,
Ýçinde sen varsýn diye...
Sonra vazgeçiyorum, sonlandýramýyorum.
Boþ ver diyorum, alýp baþýmý gidiyorum.
Yalnýzlýðým öylece kalýyor koltukta,
Sana aþkýmla baþ baþa...
Baþlýyor koyu bir sohbet.
Anlýyorum ki, bendeki o yürek olmayýnca,
Ne yalnýzlýðým bedenimden uzakta,
Ne de sana olan aþkým.
Yalnýzlýðým da, aþkým da, benimle müsemma...
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.