yüzüm akþam yorgunluðu yollarýn yolcular gelir yolcular geçer kepenklerini kapatýr dükkanlar sokaklar boþalýr þenlenir kimi evler kimi evler ýssýzlaþýr gelmeyecek birini özlerken
ben o ruhu boþalmýþ bina olurum ciðerlerimdeki havayý yutar camý takýlmamýþ pencereler bir ölüyü bekler asma altýndaki kalabalýk selamlamak için son kez kan kokusunu bastýramaz plastik tabaklarda verilen pideler
çocuklar ah çocuklar bayram harçlýklarýný yarýþtýrýrlar sokak aralarýnda ardýndan toplar, topaçlar gelir sevinirler cami önündeki adamlarýn varlýðýna gözlerine hiç bakmazlar baksalar da anlamazlar ne güzel! sarýlýrlar ellerine bugün bayrammýþ bugün mutlulukmuþ bugün çocuklukmuþ en güzel
yollar dolar yollar taþar yollar kederi aðýrlar bazen yüzümü unutup gitmek isterim bir þehirden
herkes benden uzaklaþýr susunca içimden bir ses geçer içimden bir yolcu içimden bin v.ah geçer
bir de yokluðun geçer sessiz sedasýz mecburen tanýþýrýz ve uzaklaþýrýz hýzla birbirimizden yokluðun hiç benzemiyor sana ve hiç memnun olmadým tanýþtýðýmýza
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.