sakın sen kuşlara uyma*

Mutlu anýlarým yok çocukluðuma öykünecek kadar.


Yine de;
Dudak büzüyorum sevmediklerime
Nefes almadan konuþup
Yoruluyorum
Yataðýn sol tarafýna çekip yastýðýmý
Hayaller kuruyorum
Acemice


Sesim
Yaðlanmamýþ
Kapý gýcýrtýsý
Ýhbar ediyor kendini
Susarken


Ýstiyorum ki;
Saçlarýmý okþasýn annemin eli
Düþünce kedere
Öpsün avuç içlerimden kader
Ve
Bir çift kanat taksýn omuzlarýma


Ben
Hep
Kuþlara imreniyorum
Kaldýkça olduðum yerde
G i d e m e d i k ç e


Sonra
Bir þarký fýsýldýyor
Yaþanmýþlýklar korosu
Göðsüme
Kalp kapakçýklarýmý titreten ezgisiyle
Dur u l u y o r u m


Gökyüzü kuþlara kalsýn anne!













*baþlýk, Yaþar þarkýsýndan:)


Sosyal Medyada Paylaşın: