turkuvaz sularýn içindeki yatta
bir saða bir sola
yatarak sal/lanýyorum;
gözlerin geçiyor gözlerimden
sevdaya bulanýyor,
seninle ballanýyorum...
forsalarca çaresiz yüreðim,
korsan bandýralý
pupa yelken gemilerde
paçavraya dönen ümitler
savruluyor direklerde...
geceler boyu ay þavkýrdý sularda
hani sen bir deniz kýzýydýn
dökülürdün pul pul yakamozlarla
en saydam, en berrak
en tatlý düþlerime belerdim seni;
þimdi hangi uzak sahillerdesin
bir açýlýp bir kapanan gözlerinle
efil efil serin esen
meltem yellerinde misin;
seni b/aþka hangi rüzgâr akdenizce anlatabilir?!
denizlere kavuþurken nehirler
içim sana akar
tatlý sular tuzlu suya karýþýr
aþkýn beni zehirler...
biliyor musun, sen hiç büyümedin
hep onyedi yaþýndasýn
akdeniz seninle dolacak;
hani mavi ay’lý gecelerin
dili olsa konuþsa
düþse yine sulara þavkýn
bilki sahili döðen sularýn
köpük köpük gözyaþýndasýn...
kaça bölsem seni kaça
kumlar seni heceler
yüreðimdesin paramparça...
andýkça seni, çýldýrýrdým geceleri
zaman bir ok gibi
bir uçtan bir uca
delip geçerken yüreðimi
her yan aþkla yanar
her an seni anardým
hangi kenarda
kýyýda köþede beklesem
içimde hep sen kanardýn;
hâlâ öylesin ay güzeli sevda seli...
Þaban AKTAÞ
28.07.2013 - TÝTREYENGÖL / SORGUN