Ey Şehrime Teğet Geçen Sevgili
omzuna yaslayýp baþýmý dalsam derin hülyalara
bakarken uzak mevsimlerin resmine hep yakýn olsam sana
tut yüreðimin iklimi üþüyor sevgili
uçsuz bucaksýz bir hayalin sýrrýsýn sen
mahcup bir edayla sarýlýrým zemheriler de ten
utanýr telaþlarým bu köy gurbet sýlam haram
yekpare oysa ki; birbiri içine geçmiþ köprüler gibiyiz
bu can kafesinde gecede gün gibiyiz
fikrimden çýkmayan rüyalara dalsam
sen vuslat olsan bende kavuþsam
visalin kokuyor burcu burcu kentimde
karanlýklara ýþýk gözlerin doðuyor gecelerime
bir bayram sabahý erken hani seherde melekler gezerken
türabým yalnýzlýk çekerken dol sol yanýmýn serabý
haram sözlerle kývranma sýn þiirler
nâ mahrem yazmasýn mâtem tüten kalemler
ey þehrime teðet geçen sevgili
bir sor þu yollara seni bekleyen gözleri
saðanak olup yaðmamýþ mý hasretinin renginde
bahardý mevsim omuzunda dalmýþken hülyalara
þimdi hazan yazýyor þair afaka baktýkça gurbeti umman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.