Yine Yaren
Dün gece söyletip aðlattýn beni
Gözyaþýma düþüp sel ettin yaren
Hüznün eþiðine baðlattýn beni
Aklým baþtan alýp del ettin yaren
Geçmedin inattan canýmý yaktýn
Günahkârsýn deyip kafayý taktýn
Koca çýnar gibi seyrime baktýn
Gövdesinden düþen dal ettin yaren
Edebimden, sustum bir þey demedim
Helaldi lokmalar haram yemedim
Riyayý üstüme alýp giymedim
Gerçeði görmedin el ettin yaren
Alev yumaðýnda kor oldum inan
Yýkýk viraneyim çöllerde yanan
Akýlsýz bir baþ tým sözüne kanan
Daðdan daða esen yel ettin yaren
Lütfüne sýðýndým senden gitmedim
Çok çektim dilinden kelam etmedim
Serden geçtim ama senden geçmedim
Hicazdan dem vuran tel ettin yaren
Özlemi sayende, mezara soktun
Kalbinden kalbime, attýðýn oktun
Gark oldum acýna, yanýmda yoktun
Ýçin için yakýp, kül ettin yaren
Özlem ÇETÝN (Manisa)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.