Kül

Yar gülüþün söker gönlümdeki kýrk mührü
El deðmemiþ köþesine sevda eker
Can verir nefesin ölmüþ yüreðe
O sevdayý bir aðaç eyler
Yar bakýþýn kývýlcým söndürür güneþleri
Gözlerine deðen gözlerim yangýným olur
Ne tatlý yangýndýr ki, bilemez her yandým diyen
Bilse Kerem’i yakan, ateþ bile kýskanýr
Getirsen yandým diyenlerin cehennemini
Sensizliðin sürgününde ancak ayaz olur
Kara gecelerimin sabahý
Hüzün perdelerinin ardýndaki güzel
Varsýn kül olsun yüreðimin aðacý
Savur ey rüzgar savur küllerimi o yâre
Geride bir isi kalsýn
Deðerse o küller yârin tenine, býrak o küller
Býrak her zerre bir daha yansýn
Deþip hasretimin yarasýný kanatsam
Yangýnýmýn isini de üzerine
Mürekkep edip katsam
Batýrsam dilin kalemini
Bu yangýnýn deðdiði her yeri
Adýnla daðlasam
Görmesen yangýnýmý, görmesen de düþtüðüm ateþi
Yar ben senin elinde bir parça kül olsam…

Sosyal Medyada Paylaşın: