erkekler þarký söylerken utanýr
o yüzden
bütün þarkýlar erkekleri iyi tanýr
küçük iskender
I.
çoðul kiþilik bozukluðumda
günde azami iki defa geçiyorsun yüzümden
kalbim baðýþlanmayacak bir þey yaptýkça
hatýralar biriktikçe… þekilleniyor
yýrtýlýyor içimde serüven duygusu
ister ek olan –de
ya da baðlaç olan de
dur…en iyisi ne dersen de
çözülüyorum ihanetinde
hiç de zor deðil
bir kere öpsen…çok kolaymýþ diyeceksin
II..
boþ kaðýtlara atýlmýþ çizikler kadar yol yürür kader
kurbanla kurban edilmiþ bir tarihin yazgýsýdýr keder
acaba çok mu kirliydi yaratýldýðým toprak
ki yýkandýkça küfrünle
daha çok temizlenirdi ruhumda kudretli ahlâk
hiçlik sezdiren bakýþlarýma
cinnet meyilli huriler saf durunca
“nasýl bilirdiniz” sorusuyla
ilahi bir ses yükselir kasýklarýma
ahh...hep kendini tekrar eden sesler ve kokular
tanrýya ödül
adem oðluna ceza
üç öðün seviþtiðin öyküler gibi
bir kere sevsen…çok kolaymýþ diyeceksin
III...
günah masalýný bitirmiþ kýrklanmaz orospu izleri
sevap ederi kýrkbir kez ödenmiþ maþallah zikri
kelimelerle dokunandýr kýyam bilgisi
sonsuza kadar sonsuzluða asýlý kalmak
boynumun borcu olsa gerek
bu yüzden her intihar
biraz da sana geç kalmak
herkes sevdiði köþeye gider
bir kere anlasan…çok kolaymýþ diyeceksin
IV....
rivayet muhtelif
hilkat garibesi gövdeye
mutlak yarayý teslim eden hav(v)a
hiç durmadan solunan bir muamma
kývamýný gözlerinde tutturmuþ sevdayý
zerk edince ruha
kimin alnýnda
kimin yaþýnda
kimin aþk’ýnda öleceði bilinmez
kendi tercihidir aslýnda kayalara zincirlenip
bir kartala parçalanmak
parçalandýkça yalan yataklarda
ruhu ölür
bedeni erteler
bir kere ölsen aþk’ýmdan
“yok artýk daha neler”…diyeceksin
alicengizoyunu
(…meçhul durumdur,çok kiþilikli aþk yalanlarý…belki bunun içindir bir defa daha ölmek isteði…)