GEL BANA YARİM

Unutmayý istesemde baþaramadým.
Sensizliði asla paylaþamadým.
Ýçim yandý, kalbim acýdý,
Yine de derdimi açamadým.


Sensizlik zormuþ anlýyorum.
Gel bana yarim, tek kalamýyorum.
Anlasana be zalim;
Seni hala seviyorum.


’Unut!’ dediler unutamadým.
’Býrak!’ dediler býrakamadým.
Bak, gör iþte yine sensiz olamadým.
Hep ben yandým, ben aðladým!


Aðlýyorum görmüyor musun?
Seni seviyorum, görmüyor musun?
Caným çok yanýyor anlýyor musun?
Gel artýk yarim çok özledim.
Yoksa sen beni sevmiyor musun?



11.06.2011

NEVZAT
ÞÝMÞEK

Sosyal Medyada Paylaşın: