SEN BENİM KUTSAL YOLCULUĞUMSUN

Sabrýn ulu çýkrýklarýna tutunarak yýllara verdik göðsümüzü
Yýkýlmýþ kuyulardan sular içtik, ararken sevda göðümüzü
Çýðlýklarla büyüdük, umutla avuturken yorgun gönlümüzü
Söz olduk çoðaldýk, bir aþkýn içinde büyütürken ömrümüzü.

Anlam biriktirdikçe birbirimize aþkýn dokunulmaz bohçasýnda
Demetledik biz özlemleri, hasreti dokuduk yalan kavuþmalarla
Bulutlar yoldaþýmýz oldu, özlemle döküldük aþkýn damlalarýyla
Çeliþkili bir kürede isyankar olduk, sokulduk çaresiz insanlara.

Çözümsüz davalar biriktirdik yaþamýn tozlu raflarýnda, sürgündük
Rehberler aradýk kutsal aþklara, açýlmayan kapýlardaki sürgüydük
Kendi içimizdeki çeliþkili yaðmaydýk, bir ömrün asi/l törpüsüydük
Kanamalý þiirler gibiydik, güldükçe yaþam, aðladýkça biz ölümdük.

Yýllar süzdük hep sevda tülbendinden, yorgun hazanlarda tohumduk
Yollar sürdük sevdalý yüreklerimize, anlamsýz zemherilerde üþüdük
Vakitsiz açan menekþeler gibiydik kýrlarda, hoyrat ellerce söküldük
Hercai iklimlere serdikçe yüreklerimizi, birbirimizin içine döküldük.

Kutsal bir deðersin ruhumda, asýrlardýr içimi aydýnlatan nurumsun
Sevginin damarlarýna tutundum, cennetine götürecek aþk suyumsun
Sen dudaðýmdaki ölümsüz þarký, hayattaki en tanýmsýz huzurumsun
Seni sevmenin gücü adýmlarýmda, sen benim kutsal yolculuðumsun.

Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: