Ayrýlýðýn gölgesinde saklý kabuslu geceler
karabasan gibi çöktü üstüme
umutsuzluk hisleri bir anda
nedense!
ölesiye severken seni
ölümüne susmalara boðasým var kendimi
yokluðundaki varlýðýn acýtýyor benliðimi
ya var ol!
ya yok ol!
yok böyle sevmek artýk
bitsin bu yok-oluþlar
bitsin bu serzeniþler!
toprak kokusuna hasret gibi,
yaðmurlarý yaðdýrdý yine gözlerim
özledim!
her hecesinde sen varsýn
anla seviyorum!
özlüyorum!
tüm bunlara raðmen
baþým dik bekliyorum...
29.07.2013
Rasim Yýlmaz