YOKSUN

Yoksun
Mayýna basýyor sinir uçlarým
Sancýlar can hududumda telaþlý beklerken
Kalp odalarýma Nemrut gerillalar sýzýyor
Baþlýyor kanlý bir katliam
Bizi vuracaklar bize kýyacaklar
Yakacaklar mazimizi
Destanlaþan bir hikayemiz hiç olmayacak
Türkü yakmayacak bize kamlar, ozanlar
Yüreklerde yer etmeyeceðiz dolu dolu
Dillere yuvalanmayacaðýz
Yorulmayacak gözler bizimle
Aþýklarýn tellerinde dert olmayacaðýz
Kazýnmayacaðýz beyinlere
Yoksun yýldýzlar susmayacak bu gece
Bu gece hiç bitmeyecek
Bitmeyecek iþgence

Yoksun
Cadu gözler yüreðime pusu kuracak
Yýkýlmýþlýðýma galip gelecek
Yosmalarýn ayak sesleri
Kadirþinas duygularým veda edecek
Yaðmalanýrken gönlümün dört mevsimi
Hazan vuracak hislerime
Parçalanacak dünyam
Ne sen kalacaksýn geriye ne de ben
Acýlar katar katar geçerken kapýndan
Varlýðýmýn esrarýný gör aynanda
Ve düþün Fýrat’ýn çocuklarý
Neden böyle içli
Böyle vefakar ve de fedakar
Yoksun gece üþüyecek sensiz
Sensiz Fýrat kana kesilecek
Kesilecek sebepsiz

Yoksun
Anavatanýmýn sokaklarý cayýr cayýr kaynýyor
Kalp ciðer arasý yanýk cesetler
Gömülmeyi bekleyen turnalarla dolu
Bütün çýplaklýðýyla sefalet akýyor
Diz boyu yalnýzlýða gömülü gözlerimde
Ürkek yürekler sýðýnýyor kirpiklerime
Alnýmýn ortasýnda vuruluyor bebekler
Diþlerimden kan sýzýyor
Yüreðimde sen
Deli rüzgarlarla boðuþur çocuklar
Babalarýnýn çürüyen bedenlerini beklerken
Bütün bu sanrýlar
Bana ayrýlýrken býraktýðýn hediyen
Yoksun içerimde Karadeniz’i kurþunluyorlar
Kýyýlarýma ölü dalgalar vuruyor
Yoksun ceset ceset büyüyorsun
Omzuna bir yýldýz daha düþüyor
Biçareliðimin ertesinde
Maðrur bir komutan oluyorsun
Yoksun jarjörüme cinnet sürüyorsun…



Sosyal Medyada Paylaşın: